| 000 | 01796nam a2200337 i 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 650 | _anarrativa en galego | ||
| 650 |
_aReyes _xCuentos |
||
| 650 | _aNarrativa galega | ||
| 650 | _aprotagonista muller | ||
| 650 | _aprotagonista mujer | ||
| 700 | _aDurand, Jannic | ||
| 997 | 0 | 0 |
_e3 _dValidado |
| 007 | ta | ||
| 008 | 201013s2020 sp ||||d |||| 000 1 glg d | ||
| 017 | _aVG 380-2020 | ||
| 020 | _a9788491217299 | ||
| 080 | _a821.134.4-4"20" | ||
| 080 | _a82 | ||
| 100 | 1 |
_aDurán, Xosé _d(1957-) _eaut _929214 |
|
| 245 | 1 | 2 |
_aA raíña galega _c/ Xosé Durán |
| 250 | _a1ª ED. | ||
| 260 |
_aVigo _b: Xerais _c, 2020 |
||
| 300 |
_a143 p. _c; 21 cm |
||
| 490 | 1 |
_aFóra de Xogo _v; 191 |
|
| 505 | _aO enlace da editorial contén ficha de lectura | ||
| 520 | 3 | _aNacín hai xa moitos séculos. Son a lingua galega, filla dunha poderosa raíña e duns belicosos reis que moraban no noroeste da Península Ibérica. Fun admirada en Europa e cortexada por reis, nobres e bispos. Os trobadores tanxían os seus instrumentos cantándome nos pazos e castelos, mentres os xograres alegraban as festas comigo. Mesmo os poetas de Castela, Andalucía e a Provenza devecían por min. Cos Irmandiños fun derrubar castelos de nobres opresores e coas xentes do común escorrentei os franceses ao que ousaron pisar Galicia. Pero cando me deixaron de escribir, só o alento do pobo conseguiu manterme viva. Agardo contigo, que me les, recuperar os esplendorosos momentos de gloria e vivir orgullosa outras mil primaveras máis. | |
| 521 |
_aESO12 _aFOP |
||
| 651 |
_aGalicia _9150 |
||
| 856 | _uhttps://www.xerais.gal/libro.php?id=6466541# | ||